- یزیدی عدوی (یَ)
یحیی بن مبارک بن مغیره عدوی، مکنی به ابومحمد، یکی از بزرگان و علما و ادبابود و در علم قرائت و علم نحو ید طولی داشت و در قرائت تلمیذ ابوعمره بن العلا و خلف وی بود و بعد از استاد خود در بصره امام القراء گشت و بعداً به بغداد منتقل گردید و به سمت مربی گری اولاد یزید بن منصور الحمیری که دائی مهدی خلیفۀ عباسی بود، نایل شد و از این رو ملقب به یزیدی گشت. بعد به هارون الرشید انتساب پیدا کرد و مربی مأمون شد. به تقلید ’نوادر’ معروف اصمعی در علم لغت کتاب النوادر را نوشت، در نحو هم ’کتاب المقصور والمدود’ را تألیف کرد و ’کتاب النقط والشکل’ هم از تألیفات اوست. (از قاموس الاعلام ترکی). یحیی بن مبارک بن مغیرۀ عدوی، قاری و نحوی و لغوی وشاعر معروف به یزیدی و مکنی به ابومحمد، از ادبا و علمای نامی قرن دوم هجرت بود. وی نحو را از کسایی و لغت و عروض را از خلیل بن احمد آموخت. از آثار اوست: 1- دیوان شعر مرتب. 2- المقصور و الممدود. 3- النقط و الشکل. 4- النوادر. 5- الوقف والابتداء. یحیی همراه مأمون به خراسان رفت و در سال 202 هجری قمری در مرو درگذشت. (از ریحانه الادب ج 4 صص 336- 337). نیز از آثار دیگر اوست: 1- مناقب بنی العباس. 2- مختصر النحو.. و رجوع به تاریخ ابن خلکان ج 2 ص 372 و لباب الانساب و اعلام زرکلی ذیل یحیی بن مبارک شود